Een atelier als therapie
Hanneke Bekkers (1957) tekende nooit. Ze werd boekhouder en later therapeute. Wel keek ze veel, naar mensen en hun gedrag. Dat ze zou gaan schilderen en een tentoonstelling organiseren voor haar verjaardag, had ze van te voren nooit bedacht. Toen Hanneke in 2017 werd gediagnosticeerd met Parkinson is ze niet bij de pakken gaan neerzitten, maar juist heel veel gaan schilderen. Dat komt onder andere door haar ongeduld. Wachten tot ze in slaap zal vallen, doet ze niet. Dan zit ze liever tot diep in de nacht achter de ezel.
Nadat ze al eerder tekenles had genomen, bleek het schilderen een goede uitlaatklep om met haar ziekte om te gaan. Naast boksen, gymnastiek en zwemmen. Hanneke pakt alles aan om in beweging te blijven, zolang het nog kan. Hester Wandel gaat bij haar op bezoek in Zaandijk, waar de schilderijen, die ze in het Weefhuis heeft geëxposeerd, nog in kratten staan. Niet alles, want ze heeft goed verkocht. Binnenkort vertrekt Hanneke met haar man in de camper naar Portugal en maakt ze weer nieuw werk. Je kunt beter nu leven, vindt ze.
Met dank aan: Hanneke Bekkers, Atelier Magazine
